Annemieke

Hallo, leuk dat ik me even aan jullie mag voorstellen, mijn naam is Annemieke. De eerste hond die mijn hart stal was Joska – een poedelpup die mijn vader tijdens een revalidatieproces na een hartinfarct door een weddenschap met een medepatiënt had gewonnen. Dus nadat de tuin was afgezet, vonden we ons wel goed voorbereid op de komst van dit nieuwe gezinslid. Joska voegde zich gelukkig heel makkelijk in ons gezin. Maar Joska bleek ook bereslim te zijn. ’s Avonds als het regende wilde Joska een korter rondje lopen dan mijn vader (die dan wel het vaste rondje liep).

Joska werd later opgevolgd door Berbel – een Bolognezer die vooral mensen leuk vond. Ze had een hekel aan alles wat hond was. Mijn moeder en ik kozen haar ook omdat we haar zo zielig. Toen we haar ontmoette bleef ze zo alleen zitten terwijl haar zusje zo vrolijk met ons contact maakte.

Je raadt het vast – ook ik heb ook echt alle beginnersfouten gemaakt bij de aanschaf en opvoeding van een hond. Maar een eigenschap van mij is dat ik altijd graag wil weten “waarom” iets zo is of gebeurt. Die nieuwsgierigheid en de voorliefde voor honden, maakte dat ik al snel eens bij de hondenvereniging aan het einde van de straat langsging. Ik vroeg of ik niet ergens bij kon helpen. Ik hoor het mezelf nog zeggen “al kan ik maar wat pionnetjes of zo klaarzetten”. En toen was het hek van de dam – natuurlijk een eerste eigen hond, Border Terrier, Skay, later herplaatser Shiva en nu Tibetaanse Terriers Pippi en Tommie.

Dit viertal waren voor mij door de jaren heen de aanleiding om meer te willen weten en leren over en van deze bijzondere dieren. Dus na de opleiding Kynologisch instructeur volgde de opleiding gedragstherapie, samenwerkingen met andere bevlogen professionals en jaren van cursussen en trainingen en een boekkast vol met naslagwerken.

Maar het meeste leer ik toch nog steeds van al die fantastische honden die ik samen met hun bazen mag ontmoeten in mijn dagelijkse werk als coach en begeleider.   

Ik kijk ernaar uit om ook met jou en je hond kennis te mogen maken. Om samen te gaan ontdekken hoe jullie als baas en hond steeds meer elkaar kunnen gaan begrijpen en daarmee ook mee plezier aan elkaar gaan beleven. 

Ik ben geregistreerd bij de Raad van Beheer op Kynologisch gebied. Om geregistreerd te blijven ben ik verplicht mij aantoonbaar bij te blijven scholen op kynologisch gebied door cursussen en nascholing.